Een lichtpuntje naar het nieuwe jaar

Bijna 2025. De oliebollen staan klaar, de champagne ligt koud en de carbidbussen knallen. Ik geniet ervan om samen te zijn en geluk te delen. Maar zo’n oudjaarsavond kan soms ook moeilijk zijn. Het is een moment van terugblikken – soms met een glimlach, soms met een traan.

Oudejaarsavond is bij uitstek een avond van contrasten. We zeggen het oude vaarwel, met alle goede en minder goede herinneringen die daarbij horen. Misschien ging niet alles zoals je had gehoopt. Die goede voornemens van afgelopen januari waren halverwege februari al gesneuveld en sommige dromen lijken nog even ver weg als toen. Laten we daarom samen afspreken dat we ons dit jaar niet laten verleiden tot grootse en meeslepende voornemens. Maar laten we het klein houden. Want ook in het kleine schuilen grootse gebaren. 

Een lichtje in de vensterbank, een onverwacht kaartje in de brievenbus, of een vriendelijk knikje in de supermarkt (zelfs als je er net achter komt dat de laatste bus poedersuiker voor je neus is weggegrist).

Laten we de verbinding van deze feestdagen vasthouden. Iets doen zonder er iets voor terug te verwachten. De overeenkomsten zoeken met elkaar in plaats van tegenstellingen te vergroten. Een beetje warmte brengen in een koude wereld. 

Laten we de kracht van het kleine blijven zoeken en vasthouden met elkaar. Een kop koffie brengen bij die buurman die altijd alleen is, een appje sturen naar die vriend of vriendin die je al te lang niet hebt gesproken, of simpelweg glimlachen naar de kassière die haar best doet om de kerstdrukte door te komen.

Die eenvoudige, kleine gebaren van verbinding laten een stukje zien van hoe de wereld bedoeld is. Hoe we samen 2025 kunnen omarmen. Niet perfect, niet groots, maar warm. Want als we één ding zeker weten, is het dat het Licht – hoe klein het misschien ook nog maar lijkt – altijd sterker is dan het donker.

Een heel gelukkig en gezond nieuwjaar gewenst!